Roger Wittevrongel

Roger Wittevrongel

"Het eerste werk van Roger Wittevrongel ligt in de sfeer van Landuyt: een mythisch aandoende beeldtaal, waarin dierenkoppen de hoofdtoon voeren. In de periode van 1962 tot 1964 krijgen deze de attributen van soldaten toebedeeld. Rond 1970 komt hij tot een hyperrealistische stijl met een absolute nauwkeurigheid in de weergave van het zichtbare. Binnen deze stijl evolueert hij echter nog en richt hij zich eerder op banale onderwerpen, die hij eveneens met ambachtelijke preciesheid weergeeft. Maar de onderwerpen op zich - interieurs, architecturale fragmenten en vrouwelijke personages - worden als stillevens behandeld, waardoor ze bijna een abstracte waarde krijgen. Vooral in deze werken wordt de vraag naar de relatie tussen de mens en de zichtbare werkelijkheid opgeroepen. De verbluffing leidt hier minder naar de technische virtuositeit en meer naar de zijnsvraag der dingen."
(Uit: 'Gelijk het leven is', Belgische en internationale kunst uit de collectie van het SMAK, Stedelijk Museum voor Actuele Kunst Gent )


"De wereld van Roger Wittevrongel is niet eenvoudig. Zijn ontwikkeling verliep ook niet rechtlijnig. Deze briljante tekenaar kan zich ongeveer alles veroorloven, en dat doet hij dan ook. Een eigen thematiek zoals de meeste hyperrealisten heeft hij niet gekozen. Figuur, interieur, stilleven, architectuur-details zijn evenwaardige aanleidingen om aan verbluffende stofschildering te doen. Hij is alleszins één van de meest zuivere hyperrealisten omdat hij zich emotioneel vrijwel volledig uitschakelt. Sommige van zijn schilderijen zijn bravourestukken van 'Dinglichkeit' en kunnen gezien worden als picturale minimal art."
(Marc Callewaert)


"De bijzondere kwaliteit van Roger Wittevrongel's werken is te danken aan de fascinerende eenheid tussen het concreet karakter en de abstracte vorm. De concentratie op de abstracte vorm van de dingen is de oorzaak van de stilte in zijn schilderijen. ... Zijn werken tonen de onmiddellijke ervaringen, de rijkdom van het bestaan in het alledaagse, de erotiek inclusief. De dingen op die manier als vorm beschouwen is ook een correctie op een wereld die op haar functioneren en verbruik ingesteld is."
(Adolf Smitmans)


"In het werk van Roger Wittevrongel leeft een verholen meditatie omtrent de werkelijkheid. Hij vertelt een werkelijkheid die niet meteen beschikbaar is of gewoon onopgemerkt voorbijgerend wordt."
(Hugo Brutin)


"Roger Wittevrongel behoort tot de generatie die de abstracte kunst ontdekte in de talrijke deeltekeningen van de wereld rondom ons. Wanneer zijn hyperrealisme verglijdt van het totaal beeld naar het detail, wordt hij zonder metamorfose een abstract kunstenaar. Het is slechts de focus die verandert. ... De wijze van tekenen is een wijze van zijn van de kunstenaar. Roger Wittevrongel is zoals zijn tekeningen, authentiek. Zijn wereld is een schelp met grillige vormen, maar het gaat om de realiteit in de schelp, het gaat over zijn omgeving, zijn wereld. In elk leven zijn er brokstukken en rommel waarop men zich kapot staart én momenten van ultieme schoonheid waarin men tot rust en bezinking komt."
(K.J. Geirlandt)


"Het concretisme van Roger Wittevrongel bereikt de stilte van de pure kunst."
(Lambert Tegenbosch)


"Bij de Vlaamse Primitieven was ze ingetogen en devoot, bij Rubens weelderig en werelds, die van Vermeer was introvert, Picasso schilderde ze in stukjes. Maar Roger Wittevrongel maakt ze mooi en verleidelijk. We hebben het hier over 'de vrouw', die in het oeuvre van Roger Wittevrongel een wel zeer prominente plaats inneemt. ... Behalve een uitzonderlijke keer blijft ze anoniem en het gezicht onherkenbaar. Wittevrongel's vrouwen zijn universeel, afstandelijk en tijdloos."
(Kristien Philippe)


"Waarom kiest Roger Wittevrongel bij voorkeur simpele, ja banale en soms vulgaire onderwerpen ter voorstelling? Is het niet omdat de uitdaging waarvoor de kunstenaar zich geplaatst ziet bij de weergave van een stomme garagepoort ongemeen groot is? Hij dient zijn vernuft extra aan te spreken om een dood object waarbij niemand stilstaat - tenzij om het te verwijderen, om de poort open te schuiven - te doen spreken. ... Wittevrongel's thematiek is niet beperkt tot deuren en poorten; maar het is juist dat zijn garages mij fascineren."
(Frans Boenders)


"Veel meer dan woorden eigenlijk wel kunnen zeggen over Roger Wittevrongel en zijn kunst, zijn z'n werken zelf. Ik nodig U dan ook uit U zelf een beeld te creëren van de enorme artistieke capaciteiten van deze man, die - en dat wil ik tenslotte onderstrepen - niet alleen een befaamd graficus is, maar een all-round kunstenaar die zich met zijn schilderijen, etsen, litho's, aquarellen en uiteraard tekeningen een internationale faam heeft opgebouwd."
(Willy De Clercq)